Percy:- No tak, mówił dziad do obrazu. Annabeth:-Dobra. Za chwilę. Tak czasem miała. Chodzenie z córką Ateny było nie lada wyzwaniem. FIFA upomina Polsat Mówił dziad do obrazu Polsat musi nadać na żywo i w bezpłatnym kanale mecz otwarcia, półfinały, finał i spotkania z udziałem reprezentacji Polski w finałach piłkarskich mistrzostw świata - oświadczył dla PAP Andreas Herren, rzecznik Międzynarodowej Federacji Piłkarskiej (FIFA). Piotr Nurowski, członek rady nadzorczej Polsatu, twierdzi, że w całości zgadza się z wypowiedzią Herrena: "Mecze, o których mówi Andreas Herren, rzeczywiście zostaną pokazane bezpłatnie w programie Polsat 2. Do ich obejrzenia potrzebny będzie dekoder. Zgodnie z interpretacjami polskich i szwajcarskich kancelarii prawniczych urządzenia techniczne do odbioru programu nie mogą być traktowane jako dodatkowe opłaty za oglądanie tego programu". Ten absurdalny refren słyszymy od tygodni, ciekawe jak długo jeszcze Polsat będzie trwał przy swoim. http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34889,11911904,Wystroj_II_linii_metra__reklamy_zamiast_dziel_sztuki.html Prawdziwy sędzia, zanim wyda werdykt, musi wysłuchać i ZROZUMIEĆ obie strony konfliktu. Media i prasa nie. Te nie tylko nie zrozumieją, ale wręcz przekręcą znaczenie słów, tak by dopasować je najlepiej do swoich potrzeb. Mówię o skandalu jaki wybuchł po opublikowaniu przez Janusza Korwin-Mikkego na Nowym Ekranie wpisu na temat paraolimpiad. Z tym zastrzeżeniem, że skandalem jest tu nie to, co powiedział JKM według mediów, ale to, jak media próbują wmówić nam co powiedział. Nie chcę tu próbować bronić Mikkego, bo, po pierwsze on mojej obrony nie potrzebuje, a po drugie, jeśli ktoś ma problem ze zrozumieniem sensu oryginalnego wpisu, to moje tłumaczenie też nic nie da. Parafrazując znane powiedzenie - "antykorwinistą" jest ten, który zna wypowiedzi Korwina, "korwinistą" jest ten, który je rozumie. Wypowiedzi JKM bardzo często przypominają mi słowa kabaretu "Sześćdziesiątka": "Nie było rymu, ale prawda była". Nie wszyscy lubią jej słuchać, ale jeśli ta prawda nie chce się rymować, to już wolę prawdę bez rymu, niż kłamliwe sonety. A jeśli ktoś większą wagę przywiązuje do formy, niż do treści i woli mówców, którzy pięknymi słowami kłamią i manipulują, niż ludzi, którzy w nieprzyjemny sposób mówią prawdę, to zapewne uwierzy w tej kwestii mediom, które wokół tego zbudowały cały ten "temat". A sposób, w jaki ten "temat" został przedstawiony zachwycił mnie (sznurek pierwszy, sznurek drugi). Zachwycił mnie tym, jak pięknie pokazuje sposób działania mediów dzisiaj. Ja już nie mówię o tym, że prowadzący nie tylko są stronniczy, ale wręcz oceniają słowa, które dla potrzeb telewizji okrojono z treści, pozostawiając tylko tę prozaiczną formę. Proszę zwrócić uwagę, że debata, tocząca się w studio jest całkowicie jednostronna. Wszystkie wypowiadające się osoby to te, które są przeciwne, albo, co bardziej prawdopodobne, te co nie zrozumiały sensu wypowiedzi, będącej tematem debaty. W studio nie ma drugiej strony dyskusji. Jest to oczywiście pogwałcenie zasad prowadzenia debaty, ale dla mnie jest to też kolejna, wiele mówiąca informacja. Gdybym ja chciał wykazać, że ktoś jest głupcem i gada idiotyzmy, to jego zaprosiłbym w pierwszej kolejności! Ludzie wszyscy zobaczą, jakie kretynizmy wygaduje i żaden komentarz nie będzie potrzebny. Niestety ta technika oczywiście nie zadziała, w sytuacji, kiedy ja chcę, by moja publiczność uwierzyła, że ten "głupiec" mówi coś, czego w rzeczywistości nie mówi. W tej sytuacji oczywiście lepiej sprawdza się zasada "nieobecni nie mają głosu". To bardzo ułatwia dyskusję. Gdyby ktoś zaprosił Janusza Korwin-Mikkego do telewizji, to znając go odwołałby wszystkie swoje plany, by tam być, bo uwielbia takie dyskusje, a i obecność w telewizji jest mu bardzo na rękę. Dlaczego tego nikt nie zrobił? Najlepsze zostawiono na deser. I to w obu programach. Oboje prowadzący na zakończenie zapytali swoich gości, co powiedzieliby nieobecnemu Korwinowi-Mikke gdyby stanęli z nim twarzą w twarz. Do licha, przecież wystarczyłby jeden telefon i on by tam stał! I można byłoby mu to wszystko powiedzieć prosto w twarz i co najważniejsze, on też miałby szansę na odpowiedź. I właśnie dlatego nie został zaproszony. Piękne przedstawienie. Właściwie po co JKM w studio, skoro wszyscy najlepiej wiedzą, co on myśli, co mu powiedzieć i co on by na to odpowiedział. Rozmawiali z nim bez jego udziału. Tylko nie powiedziano jednej ważnej rzeczy. Ten ich wyimaginowany rozmówca nie ma nic wspólnego z prawdziwym człowiekiem, o którym debatują. A jeśli ktoś czuje się obrażony słowami Mikkego, to zawsze może wystosować pozew sądowy. Tylko że nikt tego nie uczyni, bo jak powiedział jeden z gości programu - wypowiedź JKM jest skonstruowana w taki sposób, że nie ma go o co oskarżyć. I to właśnie dowodzi, że tekst Mikkego nikogo nie obraża. Gdyby obraził, to nie byłoby problemu ze sformułowaniem oskarżenia. Mówił dziad do obrazu … – skuteczna komunikacja z dzieckiem, Kij i marchewka – przegląd metod wychowawczych, Koło ratunkowe – najczęstsze błędy rodzicielskie i jak ich uniknąć. „Ona mnie kompletnie nie słucha. Mogę gadać godzinami, a i tak nic do niej nie trafia. A jak powiem czekolada/ lody/ bajka to zawsze usłyszy”. Słyszałam to już niejednokrotnie od rodziców czy dziadków. Zrozpaczeni szukali pomocy, mówiąc o złośliwości czy wręcz perfidii dzieci. A muszę tu powiedzieć, że o ile rzeczywiście nie mamy do czynienia ze zbuntowanym nastolatkiem (choć czasem w takich sytuacjach również) większość tego „niesłuchania” jest naszą – dorosłych winą. Pisałam jakiś czas temu o intencji i intonacji – czyli głosie i słowotoku. Dziś chciałabym opowiedzieć o kilku innych problemach komunikacyjnych, przez które mamy wrażenie, że dziecko nas nie słucha. Jednym z takich powodów jest to, że nie mówimy do dziecka. „Jak to? Przecież jak czegoś od niego chcę to zawsze mówię do niego.” No właśnie nie. Często mówimy gdzieś w przestrzeń, poza dziecko, w innym kierunku. Mało kiedy prosząc o wykonanie czegoś patrzymy dziecku w oczy. „No, ale przecież ono wie, że mówię do niego”. Nie do końca. O ile starsze dziecko z pewnością się domyśli z kontekstu wypowiedzi, że jest to skierowane do niego, to już młodsze nie koniecznie. Pomyślmy jak my się czujemy kiedy ktoś mówi do nas, nie patrząc nam w oczy czy chociaż w naszą stronę? Nie za dobrze. I nawet jak wiemy, że mówi do nas, to wcale nie rzucamy się chętnie do wykonywania jego prośby. Bo nie czujemy, że ktoś wypowiedział się z szacunkiem. A przecież dziecko jest człowiekiem, o czym przekonywała nas już dawno Stary Doktor – Janusz Korczak. Należy mu się szacunek, a nie uwaga rzucona mimochodem. Od tak sobie. A później się dziwimy, że nas „nie słucha”. Ciężko jest wykonać polecenia kogoś, kto nas nie szanuje. Pomyślcie jak to jest z Wami kiedy musicie coś zrobić, a szef traktuje Was jak kogoś gorszego. Dzieci już od bardzo małego czują jak je traktujemy, a zwracanie się do nich jest pierwszym przejawem. No właśnie, prosimy dziecko aby coś zrobiło. Ale czy to jest naprawdę prośba? Czy tylko zwrot grzecznościowy. Bo jeśli to jest prośba, to dziecko może odmówić. „Czy możesz zrobić?” Każde sformułowanie, które się tak zaczynam daje pole do dyskusji. Która sama w sobie jest oczywiście dobra, ale nie zawsze tego oczekujemy. Tak więc jeżeli chcemy uczyć nasze dzieci kultury i zasad dobrego wychowania mówmy „proszę cię, zrób to”. Nie dajemy pola do manewru, ale traktujemy z szacunkiem. Oczywiście dziecko może zapytać dlaczego, ale nie pytamy czy to zrobi czy nie. Możemy dyskutować o czasie wykonania i przyczynie/ potrzebie, ale nie o samej czynności. Bo cóż ma na celu pytanie malucha „Czy zjemy obiadek?” Czy chcemy dać mu tak naprawdę o tym zdecydować? Czy to tylko takie sformułowanie? A jeśli tak, to co ma na celu? Dyskutujmy z naszymi dziećmi, ale o tych sprawach gdzie jest na to miejsce. To jest forma nauki i przejaw szacunku. I to jest słowo klucz SZACUNEK. Jeśli my będziemy szanować nasze dzieci, mówić bezpośrednio do nich, jeśli będziemy uczyć dyskutować, a nie dawać złudne poczucie decyzyjności – łatwiej będzie nam się porozumieć. Nasze słowa będą szybciej docierały, a relacje będą silniejsze. Jest jeszcze kila aspektów komunikacji, które zniwelują problem „nie słucha mnie”, ale o tym innym razem…
W tym kościele drzwi i ściany, o jo jo joj! Same dzwony tam dzwoniły, oj! Gdy dziad ciągnął z całej siły, oj! Same drzwi się otwierały, oj! Gdy się baby mocno pchały, o jo jo joj! Stał się cud pewnego razu, oj! Dziad przemówił do obrazu, oj! A obraz doń ani słowa, oj! Taka była ich rozmowa, o jo jo joj!
1 dzia|d Ⅰm 1. (N pl dziadowie) książk., przest. (dziadek) grandfather pl (N pl dziadowie) książk. (przodek) forefather zw. pl, forebears plt 3. (N pl dziady) pejor. (starzec) gaffer GB pot.; old coot pot., pejor. 4. (N pl dziady) pejor. (biedak) beggar, pauper; (żebrak) beggar; panhandler US pot., pejor. 5. (N pl dziady) pejor., obraźl. (mężczyzna) creep pot., pejor., jerk pot., pejor Ⅱ dziady Hist. a pagan festival in honour of ancestral spirits - dziad swoje, baba swoje przysł. everyone talks but no one listens przysł. The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzia|d См. также в других словарях: obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… … Słownik języka polskiego
Dodaj nowe hasło do słownika. Jeżeli znasz inne opisy pasujące do hasła „przemówił do obrazu” możesz je dodać za pomocą formularza poniżej. Pamiętaj, aby nowe definicje były krótkie i trafne. Każde nowe znaczenie przed dodaniem do naszego słownika na stałe musi zostać zweryfikowane przez moderatorów.
Poranna zmiana. Ja, Horacjo i Stephanie. Mamy na hali nowego chłopaka. Jest po przeszkoleniu, został wdrożony, to jego trzecia dniówka. Przed południem zgromadziło się wielu klientów. Zostawiliśmy nowego, uprzednio upewniając się, czy wie, co ma robić. W pewnym momencie Stephanie odwraca się i dziarskim krokiem idzie do niego: "Nie możesz tego tak robić! Jak wpadnie kontrola, będziemy mieć kłopoty!", poucza go i krok po kroku pokazuje mu, tłumacząc, jak dokładnie wykonać zadanie. Jakiś czas później dopadł go na fuszerce Horacjo: "Nie możesz tego tak robić! Jak będzie kontrola, będziemy mieć problemy!", i jeszcze raz pokazał mu poprawne składanie. "Zrozumiałeś?", zapytał. Gościu gapił się na niego jak muł w kopę siana. Została chwilę przy nim Stephanie, lecz ponownie nagromadziło się klientów i musiała wrócić na przód. Nie minęło nawet 10 minut, gdy Horacjo uniósł brwi i dosłownie zzieleniał na twarzy. Odłożył plik papierów i wkroczył na halę. Poszedłem za nim. "Przecież ci mówiłem, że nie masz tego tak robić! Przyjdzie kontrola i będziemy srać po gaciach!", uniósł nieco głos. "A kiedy będzie kontrola?", nowy w końcu się odezwał. "To nalot! Nigdy nie wiemy, kiedy przyjdzie!", Horacjo pomału rezygnował ze swojego zaparcia. "A dzisiaj będzie kontrola?", zapytał nowy. "Nie wiem", Horacjo rozłożył ręce i spojrzał na niego z dezaprobatą. "To jak przyjdzie kontrola, to ja będę robił dobrze", uśmiechnął się nowy. "Nie! Masz robić dobrze każdego dnia!" wtrąciła się poirytowana Stephanie. "Niech idzie na przerwę. Ja zostanę na jego stanowisku", machnąłem ręką. Gdy wrócił, na przerwę poszła Stephanie, a ja zająłem się kolejnymi klientami. Nie trwało to zbyt długo, gdyż Horacjo zaczął toczyć pianę: "Ty! On jest jakiś nienormalny! Zobacz, co on robi..." Weszliśmy we dwóch na halę, stanęliśmy nieco z boku i przyglądaliśmy się mu. "Idź do niego teraz ty, bo mu dziś przyjebię..." odezwał się Horacjo i zrezygnowany odszedł w stronę zaplecza, a ja poszedłem do pracownika: "Słuchaj, chłopie! Nie możesz tego tak robić..." I tak w kółko prawie przez cały dzień... PS. Dziś do pracy nie przyszedł najlepszy kumpel naszego menadżera i ten nie miał z kim walczyć na miecze świetlne. Chodził smutny i zrezygnowany, polował mieczem na muchy i składał papierowe samolociki i gwiazdki ninja... Swego czasu ogromnie zawiodłem się na innym menadżerze. We Śnie 358. pisałem o jego egzaminie. Dla mnie to była ciężka zmiana i robiłem wszystko, by mu w jakiś sposób pomóc. Zdał! Co z tego, że zdał, skoro się poddał i po prostu zrezygnował z pracy. Po co to było? Stres, poświęcenie, dawanie z siebie wszystkiego ponad możliwości... Totalna beznadzieja. To taki codzienny bezsens... Marazm życia...
Podsumowanie pesymistyczne zaś: mówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu. No, może przesada, że „ani razu”, jednakże na palcach rąk zliczyłbym „obrazy” współczesnego polskiego kina, które do mnie przemówiły. Domyślacie się więc, że bez wielkiego entuzjazmu przystępuję po raz kolejny do tej samej rozmowy.
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty Komisja Wenecka w tempie ekspresowym ma wydać opinię o uchwalonej na ostatnim posiedzeniu Sejmu nowej ustawie o Trybunale Konstytucyjnym. Wstępną jej treść mamy poznać jeszcze pod koniec tego tygodnia. Taką informację podało wczoraj Radio Zet. Skąd ten pośpiech? Ponoć członkowie komisji chcą zdążyć przedstawić swój pogląd senatorom, zanim ci zajmą się ustawą. Nie wydaje się jednak, aby członkowie izby wyższej parlamentu wzięli sobie do serca uwagi KW. Taki wniosek wydaje się uprawniony, gdy weźmie się pod uwagę wypowiedzi przedstawicieli partii rządzącej, którzy nie od dziś powtarzają, że spór o TK jest sporem czysto politycznym, a nie prawnym. Tymczasem KW zapewne w swojej opinii o sytuacji politycznej w naszym kraju się nie zająknie, za to naszpikuje ją regulacjami i zasadami prawnymi. W tym „dialogu” każda z jego stron mówi więc innym językiem. A to w dużej mierze utrudnia, o ile w ogóle nie uniemożliwia, osiągnięcie porozumienia. Na problem ten już na samym początku sporu zwracała uwagę prof. Ewa Łętowska, sędzia TK w stanie spoczynku. Oceniając jedne z pierwszych pomysłów mających jakoby doprowadzić do rozwiązania problemu, mówiła: „Propozycje określane jako kompromisy ujawniły kompletną ignorancję co do tego, że kompromis może dotyczyć zjawisk jednorodnych. Dlatego są kompromisy polityczne i są kompromisy prawne. Ale nie ma czegoś takiego jak kompromis polityczny w sferze stosowania czy przestrzegania konstytucji”. Zdaniem pani profesor próba rozwiązania kryzysu prawnego środkami politycznymi oznacza negację prawa, a to bardzo niebezpieczne zjawisko. I trudno się nie zgodzić. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Przejdź do strony głównej
wrzucam -temat wprawdzie szeroki ,więc mam nadzieję ,że i o i" dziada i o obraz" zahacza ;-) może komuś akurat zagra :-)

Aktualnie odbywa się ostatni etap walki o nas, o nasze zdrowie, o nasze być, albo nie być. Trwa bezwzględna cicha wojna, której nawet nie widać. Przeciętny zjadacz chleba nie widzi tego, że jesteśmy w kleszczach korporacji produkujących żywność, leki i szczepionki, że to te korporacje dyktują prawa naszym politykom i to one praktycznie rządzą. GMO –żywność genetycznie modyfikowana jest elementem tej wojny. Kto ma żywność ten wygrał. Są jeszcze inne elementy tej gry, ale skupię się tymczasem na GMO. Polskie społeczeństwo, oszukiwane i nie informowane przez obce, polskojęzyczne media, kompletnie jest nieświadome co się tak naprawdę dzieje w kuluarach sejmowych i na scenie politycznej. „Naukowcy”, sponsorowani przez wspomniane korporacje biorą udział w tym oszustwie. Jolanta Dal, Jadwiga Łopata i sir Julian Rose -22 listopada 2017 w Sejmie 22-go listopada 2017 roku uczestniczyłem w debacie sejmowej na temat GMO –roślin modyfikowanych genetycznie, które „nasz” podległy Unii i korporacjom rząd usiłuje nam podstępnie wprowadzić na nasz rynek. Spotkanie było wymuszone przez niezależne środowisko ekologów, rolników i naukowców –kibicuje nam prof. dr. hab. Stanisław Wiąckowski z Kielc, który z uwagi na swój wiek nie mógł być obecny w Warszawie. Profesor powiedział, że żaden z tych „wielkich” polityków i posłów nie ma wiedzy na temat GMO, żaden nie zaopatrzył się w fachową książkę, ani literaturę. Podpisują jak leci -GMO, szczepienia, CETA i inne ustawy, które im urzędnicy unijni, albo korporacyjni lobbyści podsuwają. A przecież oni też chorują, mają dzieci, wnuki i też jedzą produkowaną w Polsce żywność. Wczorajsze spotkanie było już trzecie z rzędu, rozpoczęło się ono jeszcze we wtorek. Zostaliśmy szumnie nazwani Stroną Społeczną, jako, że ruch ten nie jest zorganizowany, ani ujęty w jakieś partyjne ramy. To po prostu, oddolny samorzutny Ruch Wolnych Ludzi, których jest już tysiące w całej Polsce. Ruch ludzi, którzy dość już mają kłamstw i oszustw –dość gadania dziada do obrazu. Tym razem, m. in dzięki pomocy kibicującemu nam posła z Kukiz 15 –pana dr. Jarosława Sachajko, (który aktualnie pełni funkcję Przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi), zostaliśmy wpuszczeni na teren Sejmu –cała nasza ok. 100 osobowa grupa. Wielu z nas przyjechało z dalekich stron Polski; wrocławskie, koszalińskie, rzeszowskie, krakowskie, lubelskie, itd… Wszyscy na własny koszt, bez żadnego wsparcia! Przedstawię tylko kilku aktywistów z tego ruchu: Jadwiga Łopata z partnerem sir Julianem Rose –rolnicy ekolodzy (ze Stryszowa k. Krakowa), którzy działają już od kilkunastu lat w obronie polskiej wsi przed GMO… twórcy „Międzynarodowej Koalicji dla ochrony Polskiej wsi” Obecnie realizują wielki projekt po nazwą „Słoneczna Polska”, którego celem jest promowanie gospodarstw Eko -agroturystycznych, nie tylko produkujących dobrej jakości żywność ale również dbających o środowisko naturalne, korzystając z odnawialnych źródeł energii. Robert Wagner, wspaniały rolnik z Kotliny Kłodzkiej, który potrafi na 10-ciu hektarach produkować wspaniałą, zdrową żywność bez sztucznych nawozów i bez herbicydów. Grupa rolników z Pomorza –Ekoland, Koszalińskie, Jolanta Dal –aktywistka rolna z Podkarpacia… Teresa Garland z Krakowa… Janusz Zagórski –NTV, który wszystko filmował i natychmiast umieszczał na Youtub-ie… Dziękujemy wszystkim wspaniałym aktywistom, którzy przybyli na posiedzenia podkomisji i komisji w sprawie GMO. Dziękujemy za wspaniałą obronę Polski wolnej od GMO. Dalej nie ma wiążących decyzji w sprawie zakazu upraw, bowiem posiedzenie komisji zostało przerwane. Zyskaliśmy trochę czasu, aby jeszcze lepiej przygotować się do kolejnych potyczek i posiedzeń. Kolejne posiedzenie komisji w sprawie ustawy o GMO prawdopodobnie odbędzie się 6 grudnia. Lista zagrożeń wynikających z wprowadzenia upraw GMO jest b. długa –to po pierwsze element depopulacji naszego narodu, to element gry o nasze zdrowie. GMO to zamach na naszą polską żywność, na nasze rolnictwo oraz zdrowie… Na posiedzeniu, w którym uczestniczyłem padały ze strony sejmowej często takie słowa: dyrektywy, procedury, rozporządzenia, komisja europejska, wnioski z procedur, regulacje, dynamiczny proces, kryteria monitorowania, itd… Pod płaszczykiem mądrych sformułowań mamy kontynuację nowomowy z czasów najgorszego terroru komunistycznego… Rząd chce oszukać wszystkich Polaków i podstępnie wprowadzić na terytorium Polski GMO razem z diabelskim dodatkiem - niezwykle groźnym dla naszego zdrowia i życia - herbicydem Roundap, zawierającym truciznę chemiczną -glifosat, który kumuluje się w organizmie, wraz ze spożywanymi warzywami, owocami, i innymi produktami. GMO to depopulacyjna bomba z opóźnionym zapłonem, która uderzy wkrótce w nas wszystkich, w nasze dzieci i wnuki. -Tadeusz Strzępek Notatka od Jadwigi Łopaty: Dostaliśmy potwierdzenie od Przewodniczącego Komisji Rolnictwa dr Jarosława Sachajko, że kolejne posiedzenie łączonych komisji w sprawie ustawy o GMO(*) odbędzie się 7 grudnia. 7 grudnia 2017 (czwartek) godz. 10:00 Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi (RRW) Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (OSZ) sala im. Wojciecha Trąmpczyńskiego (sala nr 106, bud. C) Rozpatrzenie sprawozdania Podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1424) - kontynuacja. Tym razem jest to już na stronie sejmowej: Zgłaszajcie się SAMI do Sekretariatu Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi e-mail: krrw@ . Dobrze jest potem upewnić się/potwierdzić telefonicznie, że odebrali e-mail. Prosimy również nagłaśniajcie dalej i mamy nadzieję do zobaczenia w mocnej grupie! UWAGA! Zaproponowane przez PiS kolejne poprawki, przedstawiane, że w 100% zabezpieczają Polskę przed uprawami GMO, są nieprecyzyjne i stwarzają wiele furtek(*). Na posiedzeniach byliśmy świadkami i obiektem manipulacji. Skandalicznie potraktowano stronę społeczną podczas posiedzenia podkomisji ds. GMO. Uczestnicy tego posiedzenia (nie tylko przedstawiciele strony społecznej, ALE TAKŻE POSŁOWIE OPOZYCJI) dostali tekst poprawek (19 stron) na 5 minut przed posiedzeniem. Mimo, iż nikt nie był w stanie się zapoznać z tak obszernym materiałem, głosowanie nad całością poprawek odbyło się bez wcześniejszej dyskusji nad poszczególnymi punktami. Strona społeczna opuściła salę, bowiem nikt nie słuchał jej postulatów. Tutaj szczegóły: Link do transmisji sejmowej: Skandaliczne ignorowanie strony społecznej podczas posiedzenia komisji. Nagłośniono tylko incydent, który zapewne był przygotowany aby skompromitować stronę społeczną i nałożyć sankcje. Wiemy, że kilka osób ma zakaz wstępu do Sejmu. Takie zachowania trudno skomentować, zostawiamy to Wam. Szczegóły: UWAGA! (*)SPRAWOZDANIE PODKOMISJI NADZWYCZAJNEJ Nasze główne uwagi do tego sprawozdania poniżej. Jeżeli ktoś może wspomóc finansowo nasze działania prosimy wpłacać darowizny Z pozdrowieniami, Jadwiga Łopata i Julian Rose ========================== Międzynarodowa Koalicja dla Ochrony Polskiej Wsi - ICPPC 34-146 Stryszów 156, Poland tel./fax +48 33 8797114 biuro@ UWAGA! Nasze główne poprawki i pytania do dokumentu SPRAWOZDANIE PODKOMISJI NADZWYCZAJNEJ

Mówił dziad do obrazu To wyłącznie Twój problem, i to nie od wczoraj. Tylko solidny baranek, z rozpędu, w jeszcze solidniejszy mur - definitywnie załatwia wszystkie sprawy. Wykolejonych
W odróżnieniu od moich kolegów po klawiaturze nie cieszyłem się z wyboru Bronisława Wildsteina na prezesa TVP. Powiem więcej: pomyślałem sobie, że to koniec Bronka jako publicysty. Na szczęście nasz wielki kolega wyszedł z opresji obronną ręką, bo udawał pierwszą naiwną i w porę został zwolniony. Bronek poleciał i tzw. „niezależni publicyści” leją krokodyle łzy nad decyzją premiera. A przecież nie od dziś wiadomo, że gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą. Nie po to Jarosław Kaczyński namaścił Bronka na prezesa telewizji publicznej, żeby ten udawał pierwszą naiwną. Bronek miał wykonać zadanie: dać głos politykom, ustalić właściwe parytety, powstrzymać dziennikarzy od zadawania kłopotliwych pytań i – w konsekwencji – przyczynić się do poprawy notowań koalicji rządzącej. A że zamiast wziąć się do roboty, opowiadał bajki o wolnych mediach i – co gorsza – próbował je wcielać w życie, więc został odwołany. Scenariusz stary jak dzieje realpolitik. Można mieć pewność, że w analogicznej sytuacji tak samo jak Kaczyński zachowałby się przywódca każdego rządu na świecie. Oczywiście, gdyby miał równie silny wpływ na radę nadzorczą telewizji. Na łamach „Dziennika” Michał Karnowski pisze o premierze: „Myślałem, że facet, który widzi obrzydliwość upartyjnionych przez postkomunistów mediów i ma odwagę od lat o tym mówić, będzie choć trochę inny od poprzednich premierów”. A ja myślałem, że już nikt nie ma złudzeń co do horyzontów ludzi sprawujących władzę. Właśnie: horyzontów, a nie dobrej czy złej woli. Sęk w tym, że dzisiejsi politycy nie są w stanie kierować się ideałem wolności mediów, bo w ogóle nie rejestrują tego poziomu. Jeśli mówią o obrzydliwym upartyjnieniu telewizji, chodzi im o to, że rządzą nią przeciwnicy polityczni, a nie oni sami. Ktoś, kto zajmuje się grą polityczną, zawsze będzie potrzebował mediów i innych instytucji kultury do zabezpieczenia partyjnych czy koalicyjnych interesów. Cel tej gry, rzecz jasna, nie musi być zły. Może nim być np. zapewnienie państwu mocnej pozycji w Europie, oczyszczenie go z postkomunizmu czy realne ograniczenie przestępczości. Nie zmienia to faktu, że dla polityków media były, są i będą potencjalnym narzędziem, a nie wartością samą w sobie. Można naturalnie próbować tłumaczyć premierowi, że w dłuższej perspektywie taka strategia się nie opłaci i że lepiej byłoby pozwolić mediom tworzyć wiarygodny obraz kultury, żeby doraźna polityka znajdowała zakorzenienie w czymś głębszym niż wodzowska wizja. Zdroworozsądkowe w gruncie rzeczy pomysły PiS mogłyby znaleźć potężnego sojusznika w postaci zrekonstruowanego przez media systemu wartości: tradycja, religia, wspólnota, rodzina, wolny rynek, itd. Szanse braci Kaczyńskich na kolejne wyborcze sukcesy z pewnością rosłyby wraz z utrwalaniem się tego porządku rzeczy w świadomości Polaków. I nawet po przegranych wyborach – co wbrew pozorom kiedyś nastąpi – bracia nie staliby na spalonej ziemi. Nadzieje, że taka argumentacja może trafić do premiera, są jednak płonne. Mówił dziad do obrazu, aż obraz nie wytrzymał i krzyknął: „Spieprzaj dziadu!”. Żeby formacja intelektualna stała się naprawdę kulturotwórcza, trzeba uszanować jej wolność i nie oczekiwać, że będzie złożona z salonowych piesków. Trzeba pogodzić się z tym, że sprzymierzeńcy w kwestiach aksjologicznych będą formułować niezależne sądy w sprawach doraźnej polityki i bez taryfy ulgowej potraktują każde nadużycie władzy. Należy też przyjąć do wiadomości, że w ukazywanym przez nich obrazie świata polityka będzie tylko ubogą krewną cywilizacji i kultury, a jeśli ta inwestycja przyniesie wymierne korzyści wyborcze, to dopiero po kilku lub kilkunastu latach Czy bracia Kaczyńscy są w stanie zgodzić się na takie warunki? Przypuszczam, że wątpię. Oni wierzą, że aby zostać mężem stanu, wystarczy mieć osobistą wizję i uprawiać realpolitik, a media są dobre tylko wtedy, kiedy służą tym nadrzędnym wartościom. W odróżnieniu od Michała Karnowskiego nie czyniłbym jednak z tego zarzutu, bo tak myślą wszyscy politycy. I lepiej, że rządzą nami antykomuniści niż sojusz postkomunistyczno-antylustracyjny, który specjalizuje się w praniu mózgów. Niewątpliwie akurat w tej sprawie coś w Polsce drgnęło i może nasze dzieci nie będą już się zastanawiać, czy Wojciech Jaruzelski był bohaterem czy zdrajcą. Pomysł odfałszowania polskiej historii przez rozliczenie z komunizmem jest przez braci Kaczyńskich realizowany, bo zawsze był obecny w ich wizji. „Wolność mediów” czy inne „przywrócenie polskiej kulturze właściwych hierarchii” to już postulaty mniej poważne, bo wizja nigdy ich nie zakładała. Trudno doszukiwać się tu złej woli naszych wodzów; to raczej skutek ich ograniczonych zainteresowań. Gdyby Lech był dziennikarzem, a Jarosław polonistą, ich wizja z pewnością byłaby bogatsza niż dziś. Osobiście nie dziwię się prawnikom, że nie mają pojęcia o kulturze. Niech dalej robią swoje, odcinając peerelowską pępowinę, ścigając bandytów i nie dając sobie w kaszę dmuchać Rosjanom czy Niemcom. Przecież nie muszą od razu pretendować do literackiej Nagrody Nobla, jak kiedyś – z powodzeniem zresztą – czynił to Winston Churchill. Michał Karnowski jest trochę młodszy ode mnie i może dlatego do wczoraj konfrontował politykę z ideałami. Mnie od czasów legendarnego AWS już nic nie zdziwi. Podejrzewam, że gdyby jutro bracia Kaczyńscy poparli np. paradę równości, wzruszyłbym ramionami. Dlatego – w odróżnieniu od moich kolegów po klawiaturze – nie cieszyłem się z wyboru Bronisława Wildsteina na prezesa TVP. Powiem więcej: pomyślałem sobie, że to koniec Bronka jako publicysty. Na szczęście nasz wielki kolega wyszedł z opresji obronną ręką, bo udawał pierwszą naiwną i w porę został zwolniony. Oby ta krótka historia romansu człowieka kultury z polityką była przestrogą dla innych. Dopóki o obsadzie stanowisk w TVP decydują przedstawiciele partii, nie wchodźmy w ten interes. Zostańmy w niezależnych mediach, którymi rządzi głównie logika rynku. Zresztą popatrzmy na Bronka. Tak się odgrażał, że zreformuje telewizję, a wrócił z tego Woronicza bez sukcesu i kompletnie wycieńczony. To już lepiej prowadzić redakcyjnego bloga. Stres niewielki, niezależność gwarantowana, a i wierszówka wpadnie.
Jeszcze pół roku i będę biegle mówił po turecku!!! Panie @KurskiPL coś Pan narobił! We własnym domu odzywać sie nie można do 19.30! "Teraz do mnie nie mów" słyszę! 😬😱 Moja ślubna odkryła na dodatek VOD! 19 Jul 2022 .
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/150
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/601
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/784
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/58
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/802
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/165
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/547
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/551
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/662
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/349
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/530
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/49
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/64
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/7
  • 5xfl0lcjr8.pages.dev/121
  • mówił dziad do obrazu