Filozofia taekwondo Nazwa składa się z 3 członów. „Tae” oznacza nogę, „kwon” oznacza pięść, „do” to droga. Tak więc nazwa wiele tłumaczy. Treningi, gdzie główne techniki to ciosy i uderzenia zadawane ręką i nogą, są drogą do doskonalenia, ale nie tylko sprawności fizycznej. Jak każda wschodnia sztuka walki, aikido, nie ogranicza się do sportu. Ma swoją filozofię, przesłania. Ćwiczenia i treningi są tylko droga prowadzącą do samodoskonalenia, do kształtowania charakteru. Zasady moralne obowiązujące w tej dyscyplinie to: - grzeczność i uprzejmość, - rzetelność i uczciwość, - wytrwałość, - opanowanie i samokontrola - odwaga i nieugięty duch. Postawa, wypracowana według tych zaleceń, pozwala osiągnąć sukces w sporcie i codziennym życiu, a opinie zawodników to potwierdzają. Techniki taekwondo Jest 6 głównych elementów walki. Są to: - walka sportowa, - walka aranżowana (zawodnicy stosują z góry ustalone sposoby walki), - układy formalne (jest 9 układów szkoleniowych i 9 układów mistrzowskich, ustalone przez mistrzów techniki: pchnięcia, cięcia, zasłony, stosowane w ustalonej kolejności), - kopnięcia z wyskoku (co wiąże się z górzystym ukształtowaniem Korei – przeciwnik może stać wyżej; także kopnięcia z obrotem), - uwolnienia z uchwytu (silne uderzenia ręką i nogą, wyślizgnięcie, skręcenie, dźwignia), - rozbicia (rozbijanie dłonią twardych przedmiotów, np. desek czy cegieł), Stopnie i pasy w taekwondo Kolejne etapy zaawansowania w doskonaleniu umiejętności walki są nagradzane otrzymywaniem kolejnych stopni i symbolizujących te stopnie pasów. Jest 10 stopni uczniowskich (kup) i 9 mistrzowskich (dan). Pasy uczniowskie (kolorystyka): -10 kup – biały (symbolizuje zimę, brak doświadczenia), -9 kup – biały z żółtą belką, -8 kup – żółty (symbolizuje ziemię, z której kiełkuje zasiane ziarno, początek drogi w poznawaniu taekwondo), -7 kup – żółty z zieloną belką, -6 kup – zielony (symbolizuje roślinę, która wzrasta coraz wyżej, rozwijające się umiejętności ucznia), -5 kup – zielony z niebieską belką, -4 kup – niebieski (symbolizuje niebo, do którego pnie się roślina, wzrastają umiejętności ucznia), -3 kup – niebieski z czerwoną belką, -2 kup – czerwony (symbolizuje dojrzały owoc, umiejętności ucznia są wysokie), -1 kup – czerwony z czarną belką. Mistrzowie noszą czarne pasy, a dan jest oznaczany złotą cyfrą rzymską. Kolor czarny oznacza mistrzostwo , ale także odporność na zło i strach. Zawodnik z takim pasem może brać udział w międzynarodowych mistrzostwach taekwondo.

„Taekwondo jest sztuką, więc musi być piękne”. Zasady, układy i stopnie taekwondo / iStock Opublikowano: 09:44 „Podstawową ideą jest przezwyciężyć samego siebie, ze sobą walka jest najtrudniejsza” – mawiał twórca taekwondo, generał Choi Hong-hi. Na czym polega ta sztuka samoobrony, jaka jest jej filozofia i najważniejsze filary? Wyjaśnia trener Piotr Wasilewski. Co to jest taekwondo?Federacje taekwondoFilozofia taekwondo: filary (zasady) taekwondoPasy (stopnie) w taekwondoUkłady formalne taekwondoTaekwondo dla dzieci Piotr Wasilewski jest instruktorem taekwondo ITF i jednym z najbardziej utytułowanych w tej dyscyplinie zawodników w Polsce. Wielokrotny mistrz Polski, medalista mistrzostw świata i Europy oprowadza nas po świecie taekwondo – koreańskiej sztuki samoobrony i życia oraz dyscypliny sportowej. „Taekwondo jest sztuką, więc musi być piękne”/ Piotr Wasilewski, instruktor taekwondo ITF / Archiwum prywatne Co to jest taekwondo? „Podstawowa ideą jest przezwyciężyć samego siebie. Ze sobą walka jest najtrudniejsza” – Choi Hong-hi Taekwondo według oficjalnych definicji to tradycyjna sztuka samoobrony i narodowy sport Korei. Jak wyjaśnia trener Piotr Wasilewski, bardziej niż o walkę chodzi właśnie o umiejętność odpierania ataku: – Taekwondo jest koreańską sztuką definiował ją jej twórca, generał Choi Hong-hi, i w pierwszej kolejności do tego została stworzona – tłumaczy. W taekwondo wszystko jest po coś. Każdy ruch ma swój cel sposób wykonania i metodykę nauczania. Każdy ruch, każde kopnięcie, kąt uderzenia, kąt bloku, kąt skręcenia nogi – jest dokładnie przeanalizowany naukowo i służy określonemu celowi. Spośród wszystkich sztuk walki taekwondo jest dziedziną najlepiej opisaną i charakteryzuje się największą ilością kopnięć czy ogólnie mówiąc – technik nożnych. Taekwondo jest bowiem walką bez użycia broni. Bronią staje się ciało, które odpowiednimi treningami i powtarzalnością precyzyjnych ruchów należy odpowiednio ukształtować, „utwardzić”, wzmocnić. – Twórca taekwondo mówił, że najtrudniejszym elementem w tej sztuce walki jest utwardzanie powierzchni blokujących na rękach, żeby twoje ciało było jak skała. To proces mozolny, bolesny – opowiada Wasilewski. Złożoność tej sztuki odzwierciedla nazwa „taekwondo”, która – jak wyjaśnia Wasilewski – składa się z trzech członów: tae – stopa, noga, kopnięcie – wszystko, co jest związane z technikami nożnymi, wyskokami (taekwondo to w 70 proc. techniki nożne – i to wyróżnia tę sztukę walki od pozostałych); kwon – pięć, czyli uderzenie pięścią lub dłonią; do – droga życia; istotą treningu dla każdego trenującego jest samodoskonalenie. Ucznia taekwondo poznasz po jego białym „kimonie” – to dobok, strój treningowy, pozbawiony wszelkich ozdób i zbędnych wzorów. Federacje taekwondo „Taekwon-do jest sztuką, a nie sportem. Życie sztuki jako sportu jest krótkie. Sztuka jest wieczna” – Choi Hong-hi Taekwondo powstało w 1955 r. w Korei, a korzenie ma w tradycyjnych stylach koreańskich (takich jak Soo Bak–Gi i Taek Kyon) oraz japońskim (dokładniej okinawskim) karate. Według założeń twórcy, generała Choi Hong Chi, polega na poddawaniu ciała kontroli umysłu i samodoskonalenia przez regularne treningi. – Później się to pozmieniało, dziś taekwondo jest pełnoprawną dyscypliną sportową, a od 2000 roku jest dyscypliną olimpijską – mówi Piotr Wasilewski. – Po śmierci generała Choia w 2002 r. federacje taekwondo się podzieliły (zaczęły się dzielić już za jego życia – przyp. red.), to jest temat rzeka, ale w największym skrócie można powiedzieć, że International Taekwon-Do Federation zachowała w sobie elementy sztuki i dyscypliny sportowej, zaś World Taekwondo Federation – to taekwondo olimpijskie, oddzielające sport od sztuki. Obecnie największymi i najważniejszymi organizacjami taekwondo, o zasięgu światowym są: International Taekwon-Do Federation (ITF), pol. Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do – organizacja założona 22 marca 1966 r., w Polsce reprezentowana przez Polski Związek Taekwon-Do; obecnie istnieją 3 organizacje używające tej nazwy (dwie z siedzibą w Ayustrii, tzw. federacja północnokoreańska i wiedeńska, oraz w Kanadzie – tzw. federacja kanadyjska); każda z nich prowadzi własny system rozgrywek sportowych, organizuje swoje zawody taekwondo, mistrzostwa Europy i świata; World Taekwondo Federation (WTF), pol. Światowa Federacja Taekwondo – organizacja założona 28 maja 1973, w Polsce reprezentowana przez Polski Związek Taekwondo Olimpijskiego – to właśnie WTD zajmuje się ogólnoświatową promocją taekwondo jako dyscypliny olimpijskiej. Poza wymienionymi wyżej, w Polsce popularyzacją taekwondo zajmuje się również Związek Sportowy Polska Unia Taekwon-do. Filozofia taekwondo: filary (zasady) taekwondo „Sztuka walki musi mieć kodeks. Celem sztuki walki jest niedopuszczenie do walki lub powstrzymanie już toczącej się, szczególnie gdy silniejszy atakuje słabszego” – Choi Hong-hi Taekwondo to sztuka samoobrony, której towarzyszą konkretne zasady moralne. Do pięciu filarów taekwondo należą: uprzejmość, uczciwość, wytrwałość, samokontrola, niezłomny duch. – Należy ich przestrzegać zarówno na sali, jak i poza nią – mówi Piotr Wasilewski. – Wiadomo, w życiu różnie z tym bywa, ale są to uniwersalne zasady, którymi każdy adept taekwondo powinien się kierować. Obserwując moich uczniów – zarówno dzieci, jak i dorosłych – mogę powiedzieć, że taekwondo na pewno pomaga kształtować charakter. Pasy (stopnie) w taekwondo „Jeżeli znasz przeciwnika i znasz siebie, wygrasz w 100 procentach. Jeżeli znasz siebie, a przeciwnika nie, szansa powodzenia wynosi 50 proc. Jeżeli znasz przeciwnika a siebie nie, przegrasz w 100 procentach” – Choi Hong-hi. W taekwondo istnieje 10 stopni uczniowskich i 9 stopni mistrzowskich. Oprócz stopni uczniowie otrzymują pasy – początkujący mają pas biały, później trenują i zdają egzaminy na kolejne. 6 kolorów pasów ma w taekwondo znaczenie symboliczne, obrazuje cykl życia przyrody i rozwoju rośliny, którą w tej poetyckiej analogii (stworzonej przez generała Choia) jest uczeń: pas biały – zima, niewinność, uczeń początkujący, dopiero zdobywa wiedzę o taekwondo, pas żółty – pod wpływem promieni słonecznych roślina wypuszcza pędy, uczeń uczy podstaw, pas zielony – wiosna, czas wzrostu, uczeń rozwija swoje umiejętności, pas niebieski – niebo, w jego kierunku wzrasta roślina, umiejętności ucznia rozrastają się niczym drzewo; pas czerwony – dojrzałość, jaką osiągają owoce, ale też ostrzeżenie; to stopień tuż przed czarnym pasem, jeśli ktoś zaatakuje ucznia posiadającego pas czerwony, może stać mu się krzywda; pas czarny – odporność, wytrzymałość, umiejętność radzenia sobie w różnych sytuacjach; po uzyskaniu pasa tego koloru zawodnik zdobywa możliwość uczestnictwa w międzynarodowych zawodach Układy formalne taekwondo „Trzeba znać bardzo dobrze anatomię człowieka (punkty witalne), by zwyciężać pojedynczym ciosem” – Choi Hong-hi Poza założeniami filozoficzno-moralnymi i technikami walki podstawę taekwondo stanowią ściśle określone układy formalne. – Układy uczą samoobrony – to jest walka z wyimaginowanym przeciwnikiem, podczas której powtarza się pewne sekwencje ruchów. Diagramy układów symbolizują najważniejszych wodzów lub wydarzenia z historii Korei. Pozwalają uderzyć w czuły punkt przeciwnika (punkt witalny) – tak, by go pokonać kilkoma ruchami, bez boksowania, stosowania nadmiernej siły – wyjaśnia Piotr Wasilewski. W federacji WTF (olimpijskiej) jest 17 układów zwanych poomse. W ITF są 24 układy zwane tul – mają one symbolizować 24 godziny doby. Jest to nawiązanie do myśli, którą rozwijał generał Choi, że „nawet najdłuższe życie jest niczym jedna doba w obliczu wieczności”. Taekwondo – ponieważ jest najlepiej opisaną sztuką walki – jest też jedną z najmniej kontuzyjnych metod samoobrony. Będzie doskonałym wyborem dla wszystkich, którzy chcą poprawić swoją sprawność fizyczną, a nie chcą, by ich ciało się nadmiernie rozrastało (w przeciwieństwie chociażby do judo, w którym treningi wymagają siły, a ciało zawodników robi się krępe). Taekwondo dla dzieci ,,Kształć młode pokolenia studentów tak, aby wychować heroicznych przywódców’’ – Choi Hong-hi Nie bez powodu rodzice, którzy zapisali swoje dzieci na zajęcia taekwondo, bardzo sobie chwalą ten rodzaj aktywności pozalekcyjnej dla maluchów. – Teakwondo jest bardzo wszechstronne, świetnie nadaje się dla dzieci – przekonuje Piotr Wasilewski. – Pomaga wypracować koordynację ruchową, równowagę, ale też dynamikę i gibkość (cały czas powtarzając ciosy, uczeń wytwarza w nich siłę, moc). Poza tym taekwondo przyczynia się do rozwijania siły mięśni brzucha i grzbietu, dlatego w pewnym stopniu może być wykorzystywane do korekcji wad postawy. – Jeśli dzieci mają płaskostopie czy skrzywienia kręgosłupa, taekwondo będzie idealnym wyborem. Pozwala ustawiać dziecku właściwie stopę, doskonale wzmacnia mięśnie, pomaga wypracować właściwą postawę, działa równie dobrze jak zajęcia korekcyjne i jak rehabilitacja – zapewnia trener. Warto dodać, że taekwondo działa korzystnie nie tylko na rozwój fizyczny dzieci, ale również wspiera rozwój zdolności poznawczych. – Trenując taekwondo, ćwiczymy bowiem pamięć – mówi Piotr Wasilewski. – Trzeba zapamiętać diagram układu, to, jak należy się w porusza, a każdy diagram ma od 19 do 72 elementów! Trener przypomina również, że ta sztuka walki nierozerwalnie wiąże się z kształtowaniem charakteru, pracą nad dobrymi nawykami, nauką dyscypliny. – Taekwondo powinno wychowywać, uczyć szacunku do innych, a także do pracy swojego ciała – podsumowuje Wasilewski. Zobacz także Anna Jastrzębska Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

ile jest pasów w taekwondo